Is de "Alfa" zijn natuurlijk bepaald of.....?

Raar is dat soms ja hoe anders honden kunnen zijn tegen anderen. 

Ik heb juist een ander "raar" probleem. Ik heb nu namelijk de tweede reu (Lobbes dit deed altijd en er nooit uit kunnen krijgen en dus Obi ook) dat is namelijk dat wanneer ze met mijn vriend wandelen aanzienlijk slechter gedrag laten zien. Als in; meer trekken aan de lijn, voorop lijken te willen lopen. Nu ben ik misschien consequenter ik weet het niet, als Obi trekt blijft ik staan. Ik doe gewoon "vervelend" terug, dus hoe vervelender hij doet hoe meer we stil staan en nergens meer heengaan en als Obi ergens een hekel aan heeft...  Mijn vriend blijft volhouden dat dit niet werkt bij hem en dat hij het al talloze keren geprobeerd heeft. Ja Obi trekt dan en stopt als hij stopt maar trekt vervolgens weer verder en blijft dat dan weer doen. 

Ik geloof zeker niet dat ik magic powers heb of zo. Als ik iets klaar krijg met Obi dan zou mijn vriend dat zeker ook klaar moeten krijgen, de goede band is er. Ik heb zoveel uren gespendeerd aan het leren van dit aan Obi, al sinds pup. Obi is groot en sterk als hij continue zou trekken bij me zou dat echt hells zijn. Maar dit doet hij bij kerels dus... of laten al die kerels over zich heen lopen door een uilskuiken zoals Obi? Zou Obi zijn regels hiervoor aanpassen? Blijkbaar hanteert Obi namelijk een andere set regels als hij met één van hen de deur uitgaat. Of zou hij zich veiliger voelen bij hen en zich meer "uitbundig" gedragen? 

Als ik Obi's riem pak b.v. dan komt hij mee om z'n tuig ook aan te doen hij is blij maar niet overenthousiast. Als mijn vriend dat doet, dan is Obi hyperdepieper als een kind zo blij, draait, springt, blaft.... Je moet hem dan vragen rustiger te doen zo gek doet hij dan. Alsof hij denkt: "Yaaayyy! Kerels onder elkaar, samen op avontuur!"

" Maar in hoeverre zijn structuren op een werkvloer (waar het over heel andere belangen en verhoudingen gaat) te vergelijken met het samenleven binnen een gezin? Het zal vast wel bestaan, hoor, van die hierarchische gezinnen, maar ik moet er zelf niet aan denken om zo te leven...  "

Alaska's Finest!

Nou volgens mij is er in ieder gezin, met kinderen zeker, wel een vorm van hierarchie hoor. Tenzij je van die ouders hebt die alles tot in treure  alles met hun kinderen overleggen. Al ken ik gezinnen die dat doen maar daar is de dochter van drie de duidelijke alfa ;). Ik zie mezelf ook echt niet als gelijke van mijn hond. Ik neem aan dat jij ook niet met je honden overlegt voor je op reis gaat maar zelf de route bepaalt en zij (genietend) volgen. En dat ze niet zelf hun eten kiezen en kopen. Ik denk dat we allemaal wel in een vorm van hierarchie leven al roepen we heel stoer van niet. Het wil ook helemaal niet zeggen dat je tegelijk ook niet heel onafhankelijk kunt zijn en je eigen keuze maakt.

Eens, maar als het zou moeten zou het wel lukken denk ik. Bij honden zie je ook wel eens dat een groep geen stabiele leider heeft. Is bij een bevriende Fokker gebeurd. Daar was dan ook veel gedoe. Toen de volgende hond het overnam uiteindelijk was het direct klaar en leven ze nu al jaren lang in complete vrede samen. En dan heb ik het over een groep van ongeveer 6. Dat kan bij mensen ook. Misschien zou je vriend het wel over kunnen nemen maar inderdaad niet zo goed of natuurlijk als jij dit zou doen. Dus verschil merk je dan zeker. Maar ze zouden het wel gaan accepteren, dat bedoelde ik

Oepsie! Nu pikt je er net de voorbeelden uit... 

Héérlijk vind ik het als de honden de route kiezen, om ze dan te volgen en te vertrouwen op hun inzicht en kennis. Daar zijn ze gewoon veel sterker in dan wij.

Onze reisbestemmingen, onze reisperiodes, onze manier van reizen... allemaal afgestemd op de honden. We hebben er zelfs een andere auto voor gekocht.

Dus ja, de boeven hebben heel wat inbreng als het over reizen gaat. 

En hun voeding betalen doen ze niet, dat klopt. Maar als ik erbij stil sta, hebben ze op termijn gezien eigenlijk wel degelijk gekozen wat ze willen eten en wat niet. Want wat ze niet lusten, eten ze niet op. En zo is er in hun voeding over de tijd ook veel veranderd, tot ze nu eten wat ze graag eten. Vind ik prima!

Uiteraard zijn er ook dingen die wij beslissen, het zou maar raar zijn anders. Maar toch, als ik erover nadenk, wordt er in ons leven heel veel op hen afgestemd en aangepast aan hun voorkeuren en wensen.

Ik vind dat normaal, ze horen er 100% bij. En dus groeit het bij ons gewoon zo uit, tot een soepele wisselwerking van geven en nemen en rekening houden met elkaar. Ik zou het niet anders willen.

Dat neemt niet weg dat iemand anders op een heel andere manier met z'n honden kan omgaan. Tuurlijk, waarom niet? Alleen is dat niet beter of juister. Alleen maar anders.

Altijd honden in groep gehad maar geen van de honden moest het in zijn hoofd krijgen om eens eventjes "leider" te spelen over de andere honden.

Ieder van ons heeft ooit moeten leren hoe je met honden moet omgaan, dus jawel iedereen kan dat leren.

Bovendien doen we het allemaal op onze eigen manier.

De "beste manier om met honden om te gaan" bestaat niet.

" Oepsie! Nu pikt je er net de voorbeelden uit... 
Héérlijk vind ik het als de honden de route kiezen, om ze dan te volgen en te vertrouwen op hun inzicht en kennis. Daar zijn ze gewoon veel sterker in dan wij.
Onze reisbestemmingen, onze reisperiodes, onze manier van reizen... allemaal afgestemd op de honden. We hebben er zelfs een andere auto voor gekocht.
Dus ja, de boeven hebben heel wat inbreng als het over reizen gaat. 
 
En hun voeding betalen doen ze niet, dat klopt. Maar als ik erbij stil sta, hebben ze op termijn gezien eigenlijk wel degelijk gekozen wat ze willen eten en wat niet. Want wat ze niet lusten, eten ze niet op. En zo is er in hun voeding over de tijd ook veel veranderd, tot ze nu eten wat ze graag eten. Vind ik prima!
 
Uiteraard zijn er ook dingen die wij beslissen, het zou maar raar zijn anders. Maar toch, als ik erover nadenk, wordt er in ons leven heel veel op hen afgestemd en aangepast aan hun voorkeuren en wensen.
Ik vind dat normaal, ze horen er 100% bij. En dus groeit het bij ons gewoon zo uit, tot een soepele wisselwerking van geven en nemen en rekening houden met elkaar. Ik zou het niet anders willen.
 
Dat neemt niet weg dat iemand anders op een heel andere manier met z'n honden kan omgaan. Tuurlijk, waarom niet? Alleen is dat niet beter of juister. Alleen maar anders. "

Alaska's Finest!

Maar waar lees jij dan dat het bij ons heel anders gaat? Hier wordt ook veel met ze gereisd, is uiteraard ook de bestemming aangepast en een auto aangeschaft en ja natuurlijk honden we rekening met hen en hebben we een ontzettende soepele wisselwerking. En toch bepaal ik veel meer voor hen dan zij voor mij.

Ik kan het me niet voorstellen, er zal er toch vast altijd 1 zijn geweest waarvan je weet dat die het natuurlijk overwicht heeft... of het respect van de rest op de een of andere manier? Ik bedoel ook geen leider als in een hond die echt de baas Is en alles de hele dag loopt te regelen. Maar wel dat alle honden (net als mensen en andere dieren) toch echt wel een soort van onbesproken rolverdeling hebben. En dat daaruit dus wel een hond ontstaat die nou eenmaal sneller voorop gaat En/of de 'beslissingen' neemt. Tuurlijk niet altijd en overal, dat doen wij mensen ook niet. Maar als ik naar mijzelf kijk ben ik geen leiderstype bijvoorbeeld. Ik vind het veel prettiger te volgen, hoef ik niet over alle besluiten na te denken en kan ik gewoon doen. Ik denk dat je zo'n soort rolverdeling bij honden ook hebt. En dan bedoel ik niet wie er het eerst door de deur gaat en dat soort onzin, maar wel degelijk een bepaalde rol en/of positie in de groep. 

Neen hoor. ik heb hier alleen "karakters"lopen.

Alles loopt een beetje verdeelt.

Dan neemt die een initiatief en volgende keer is het een andere,

Ze hebben allemaal hun "vak gebied" zal ik maar zeggen.

Ik zou het ook nooit toelaten dat er een tussen loopt die denkt dat hij een overwicht heeft over de anderen.

Vroeger tijdens de rangordetheorie geloofden we inderdaad dat er 1 hond de "leider" moest zijn: die je dan als eerste moest eten geven, het eerste aandacht geven enz. 

Maar dat is al lang achterhaald.

Oh, maar ik bedoel niet te vergelijken, hoor. Ik wou alleen maar even toelichten wat mijn bevindingen, bij ons thuis, zijn (aan de hand vd voorbeelden die je aanhaalde).

Als ik spreek over 'iemand anders', bedoel ik dat in de ruime, onpersoonlijke betekenis. 'Een ander', niet specifiek jou. 

Ja, zo gaat dat hier ook.

Elk individu is verschillend, maar ieder wordt gerespecteerd en is evenwaardig.

En vanuit hun karakter en hun vaardigheden zal de ene hond in een bepaalde situaties meer initiatief nemen (of net niet), en in een andere situatie is dat de andere hond. De ene kan goed dit en de andere kan goed dat, de ene doet het zus en de andere doet het zo. Dat loopt organisch, zeg maar, vanuit hun persoonlijkheid, niet vanuit een positie.

" Oh, maar ik bedoel niet te vergelijken, hoor. Ik wou alleen maar even toelichten wat mijn bevindingen, bij ons thuis, zijn (aan de hand vd voorbeelden die je aanhaalde).
Als ik spreek over 'iemand anders', bedoel ik dat in de ruime, onpersoonlijke betekenis. 'Een ander', niet specifiek jou. 
  "

Alaska's Finest!

Haha voelde me ook niet aangevallen ofzo hoor. Maar ik herken die harmonie dus wel alleen zie ik er dus wel een zeker hierarchie in. Persoonlijk denk ik dat die twee ook niet zonder elkaar kunnen. 

" Oh, maar ik bedoel niet te vergelijken, hoor. Ik wou alleen maar even toelichten wat mijn bevindingen, bij ons thuis, zijn (aan de hand vd voorbeelden die je aanhaalde).
Als ik spreek over 'iemand anders', bedoel ik dat in de ruime, onpersoonlijke betekenis. 'Een ander', niet specifiek jou. 
  "

Alaska's Finest!

Maar jij denkt voor je honden en vult voor je honden in. Ik neem tenminste niet aan dat je honden gevraagd hebben om een andere auto en mee geweest zijn om die uit te kiezen en daarbij gezegd hebben: "Die moet het worden".

Je aanpassen aan en rekening houden met, is geen democratisch gelijkwaardig proces. O ja, ik ben ook wel eens met mijn toen heel jonge kinderen naar Centre Parcs geweest omdat het mijn inschatting was dat zij het daar erg leuk zouden hebben en dat mij dus wat rust zou verschaffen (kinderen blij = mama blij). Toch was ik het die dat bepaalde en niet zij. Zij vroegen er ook niet om, ik bepaalde dat. Een goede leider past zich aan en houdt rekening met iedereen in de roedel.

Een goede leider weet ook te delegeren en de kwaliteiten van een ander op waarde te schatten. Toch is delegeren geen democratisch proces. Dus als ik mijn honden het tempo of de route laat bepalen, maakt dat hen niet van dezelfde 'rang' omdat ik degene ben die hen die vrijheid geeft en die ook weer terug neemt wanneer ik dat wil.

Er is hier weleens een absurd filmpje gedeeld over een hond die de leider was in de roedel over de mensen. Echt absurd. Die eigenaren mochten niet dit of dat want dan werd de hond boos. Die vrouw plaste op een emmer in de woonkamer want ze mocht van de hond niet naar de wc...

https://www.youtube.com/watch?v=8PpuTQHw-Rg

(sloeber is wel geëuthanaseerd achteraf)

Dat doen we allemaal, Liz. Als jij Momo niet meeneemt op reis omdat ze dan eerst naar de DA moet en je dat te veel stress vindt voor haar, dan denk jij ook voor je hond. We vullen allemaal in, naar onze eigen inzichten.

Wat een leuke en interessante reacties allemaal, dank daarvoor!

Ook onze honden zijn echt onderdeel van het gezin. Ze worden met liefde en respect behandeld en verzorgd door ons beiden en draaien mee in ons gezin. We houden rekening met wat ze wel niet/fijn vinden en overladen ze met liefde ;-)

Vooral met onze volwassen herplaatser, hebben we gezien wat zo'n liefdevolle verzorging doet voor een hond en hoe veel vertrouwen hij daardoor heeft gekregen. Over het algemeen kan ik echt zeggen dat ik een natuurlijk overwicht heb in de dagelijkse gang van zaken; nee is nee, blijf is blijf, zit is zit etc. Een onderling meningsverschil (oftewel een terroriserende puber Berner ;-)) weet ik ook echt nog wel te sussen. Maar wanneer er een situatie ontstaat van bijvoorbeeld dreigend 'gevaar' (in dit geval een onstuimige hond), is het onze volwassen hond die dus in de "alfa" rol schiet wanneer ik met hen loop, bij mij man niet. Dus enkel wanneer het erop aan komt, heeft hij waarschijnlijk toch het gevoel dat ik de situatie niet kan handelen. Dus ik concludeer dat ik niet 'automatisch' de alfa rol binnen het gezin heb, ondanks alle verzorging, maar mijn man. Die straalt dat mijn inziens echt natuurlijk uit. 

Ik blijf het een interessant iets vinden, vooral omdat wij juist proberen onze honden goed te interpreteren en in de meeste gevallen kunnen we echt aan hun houding zien wat er bedoeld wordt; we kennen ze inmiddels goed genoeg. Maar deze situatie was dus echt even een raadsel voor me. Is het zijn angst, grijpt hij in door angst van de pup, laat ik het als baas afweten in deze situatie en neemt hij daardoor de leiding? Erg interessant wat mij betreft, want ik wil mijn lieve viervoeters zo goed en relaxt mogelijk "door het leven sturen".

Ik denk dat, even specifiek in deze situatie,  mijn houding een grote rol speelt t.o.v. bijvoorbeeld mijn partner. Iemand gaf een voorbeeld van de werkvloer. In het dagelijks leven hebben wij beiden een leidinggevende functie binnen het bedrijf van mijn partner. Waar mijn partner heel duidelijk, helder en zonder spanning een medewerker ergens op kan aanspreken bijvoorbeeld, ben ik dagen met zo'n gesprek ik mijn hoofd bezig en bouw ik voor zo'n gesprek toch al wat spanning op. Dat merk ik aan mijn hele lijf. Tijdens de boswandelingen na die ene situatie merk ik exact hetzelfde aan mijn lichaam. Ik zie een hond, schat hem in, maar voel mijn hartslag omhoog gaan en mijn spieren aanspannen. Bij mensen kun je nog wel faken naar de buitenkant dat je heel relaxt bent ook al voel je je van binnen niet zo, maar honden voelen dat natuurlijk feilloos aan. Ik denk dat op het moment van die confrontatie mijn volwassen hond gemerkt heeft dat ik niet relaxt was en hij daardoor toch de beschermende rol op zich heeft genomen; als je dat zo menselijk zou kunnen verwoorden. Ik kwam als baas niet krachtig/helder/duidelijk/relaxed genoeg over? 

" k woon ergens waar godzijdank zulke taferelen zelden voorkomen, een hondenhoudbewijs is verplicht, dus bijna iedereen houdt rekening met elkaar, en op het moment (broedseizoen) is overal lijnplicht.
Jenna houdt helemaal niet van zulke wilde onbesuisde akties. Ze is een bedachtzame rustige hond over het algemeen, behalve als ze een geurtje in de neus krijgt, dan is ze heel alert en snel. En als ze een andere hond ziet, moeten wij echt afstand houden en moet ze goed begeleid worden, anders gaat ze in blafmodus.
 
Er is geen verschil tussen mij en mijn vriend in hoe Jenna zich gedraagt in de zin van luisteren, of bij het wandelen.
Ze was wel wat ontspannender als mijn vriend er niet is, in het begin durfde ze niet eens door het huis te lopen als hij er was, maar inmiddels is dat erg verbeterd en kan ze hem net als ze bij mij doet, om haar pootje winden en heel goed aangeven wat ze wil.  "

Dobry

Ik zou willen dat dat hier ook zou gelden. Ik omschrijf het altijd een beetje als weggebruikers; vaak worden de ongelukken niet door jezelf veroorzaakt, maar door een ander.

Ik liep tot aan dit incident probleemloos met beiden honden (en daarvoor al jaren enkel met volwassen hond) door het bos. In de tussentijd wel heel wat honden(eigenaren) tegen gekomen, waar we altijd met een grote boog omheen liepen. Vanaf een afstandje een gevecht gezien tussen 2 honden, waarna de baasjes ook nog met elkaar op de vuist gingen. Bizar. 
Ik heb mezelf weleens afgevraagd of in het bos lopen nog wel leuk is, veel mensen gaan wat mij betreft niet handig met honden om; voor een hek met zijn allen verzamelen en blijven kletsen, de te kleine hondenuitlaat plekken waar honden los mogen lopen; het zorgt voor veel spanningen tussen honden. Veel geblaf, achter elkaar aan geren en iedereen maar zeggen; oh kijk eens hoe leuk ze spelen. Ik verbaas me er nog dagelijks over in het bos en bijna iedere week kom ik wel iemand tegen bij wie het mis is gegaan. Mensen kijken gewoon niet goed naar hun honden en letten daardoor ook niet op. Ik denk dat veel confrontaties vermeden zouden kunnen worden, als mensen maar gewoon een beetje zouden opletten.

Hoe vaak kom ik niet mensen in het bos tegen al telefonerend en hun hond loopt los ergens te struinen? Echt no way dat ik al bellend het bos doorga, ik let altijd op mijn honden. Toch valt het me vaak op dat de honden met wie de meeste problemen ontstaan, de rassen zijn die worden gezien als "makkelijke" honden. De (labrador/golden) retrievers met name. Hier in de "bosrijke wijk" zijn die honden vooral genomen, denk ik, omdat ze "makkelijk" zijn en je hoeft ze dus niet echt op te voeden.....het zijn juist die honden die geen grenzen kennen, dominant benaderen en eindeloos om je heen blijven hangen totdat eentje het zat is. Maargoed, dat is weer een andere discussie ;-)

" Dat doen we allemaal, Liz. Als jij Momo niet meeneemt op reis omdat ze dan eerst naar de DA moet en je dat te veel stress vindt voor haar, dan denk jij ook voor je hond. We vullen allemaal in, naar onze eigen inzichten. "

Alaska's Finest!

Klopt (al speelt er meer mee dan dat waarom ik haar niet meeneem op vakantie). Maar ik beweer dan ook niet dat ik niet de alfa/baas/leider ben; ik beweer dat ik dat wel ben want ik neem de beslissingen en niet mijn honden of een democratisch proces.

Tja. En ik klaag dan weer dat honden tegenwoordig geen honds gedrag meer mogen vertonen en iedereen en alles om hen heen moeten negeren en alleen oog voor de baas mogen hebben. Achter elkaar aanrennen is niet altijd de ander opjagen; dat is meestal juist inderdaad spel. Honden schijnen tegenwoordig alleen maar te mogen "snuffelen"... Alsof je een auto koopt om naar te kijken en er niet in mag rijden..

Nee, dat begrijp ik en ben ik helemaal met je eens. Ik ben 100% voorstander van honds gedrag, maar wat ik hier zie gebeuren...is een stressvolle situatie. Sowieso betekend voor de meeste honden het hek van het honden los bos al pure opwinding en als ze daar dan met zijn 15-en gaan zitten wachten op elkaar totdat de wandelgroep compleet is...

Je hebt geblaf en geblaf en in dit specifieke geval herken ik het het pure stress en teveel opwinding. En dat blijkt ook wel, want het gaat regelmatig mis. 

Honden moeten vooral lekker hun gang kunnen gaan, maar ik vind dat je als baas wel een bepaalde verantwoordelijkheid hebt. Als jouw hond een onstuimige zenuwpees is en ziet een kleine/kwetsbare/angstige hond aankomen, vind ik het fatsoenlijk als je je hond even aanlijnt of bij je houdt en wellicht eerst even checkt of het oké is als er gespeeld wordt. Ik neem in dit geval, met een hond die graag de touwtjes in handen neemt, ook mijn verantwoordelijkheid als baas door hem aan te lijnen als de situatie daarom vraagt. Niet meer dan normaal, toch? Want als ik mijn hond "lekker zijn gang laat gaan" bij voorbeeld de ingang van het honden los bos waar nog 10 andere honden staan, dan gaat het gegarandeerd mis. Maar dan heb ik mijn hond wel 'lekker hond' gelaten (he, het is de natuur dat hij uitvalt) en compleet alle signalen van stress genegeerd. In die zin bedoel ik het meer...kijk naar je hond en reageer daarop. Je kunt honden wel hun gang laten gaan, maar soms is dat gewoon niet verantwoord. En wat ik constateer, is dat men name mensen die een gezellige huishond hebben, vooral hun hond hun gang laten gaan, ongeacht welke gevolgen dat mogelijk kan hebben.

Inderdaad Bink the Berner.

Ik was de grootste voorstander van (grote) losloopweides (we hebben geen losloopzones in België).

Door dat soort toestanden (de honden en hun eigenaren) meid ik die dingen nu als de pest.

" Inderdaad Bink the Berner.
Ik was de grootste voorstander van (grote) losloopweides (we hebben geen losloopzones in Belgi&euml.
Door dat soort toestanden (de honden en hun eigenaren) meid ik die dingen nu als de pest. "

luz

Ik ook, komt alleen maar ellende van.

ik kwam dit filmpje al een paar keer tegen, ongelooflijk dat er zulke mensen bestaan, arme hond ook kwam er later niet een gedragsdeskundige bij?

" Ik zou willen dat dat hier ook zou gelden. Ik omschrijf het altijd een beetje als weggebruikers; vaak worden de ongelukken niet door jezelf veroorzaakt, maar door een ander.
 
Ik liep tot aan dit incident probleemloos met beiden honden (en daarvoor al jaren enkel met volwassen hond) door het bos. In de tussentijd wel heel wat honden(eigenaren) tegen gekomen, waar we altijd met een grote boog omheen liepen. Vanaf een afstandje een gevecht gezien tussen 2 honden, waarna de baasjes ook nog met elkaar op de vuist gingen. Bizar. Ik heb mezelf weleens afgevraagd of in het bos lopen nog wel leuk is, veel mensen gaan wat mij betreft niet handig met honden om; voor een hek met zijn allen verzamelen en blijven kletsen, de te kleine hondenuitlaat plekken waar honden los mogen lopen; het zorgt voor veel spanningen tussen honden. Veel geblaf, achter elkaar aan geren en iedereen maar zeggen; oh kijk eens hoe leuk ze spelen. Ik verbaas me er nog dagelijks over in het bos en bijna iedere week kom ik wel iemand tegen bij wie het mis is gegaan. Mensen kijken gewoon niet goed naar hun honden en letten daardoor ook niet op. Ik denk dat veel confrontaties vermeden zouden kunnen worden, als mensen maar gewoon een beetje zouden opletten.
 
Hoe vaak kom ik niet mensen in het bos tegen al telefonerend en hun hond loopt los ergens te struinen? Echt no way dat ik al bellend het bos doorga, ik let altijd op mijn honden. Toch valt het me vaak op dat de honden met wie de meeste problemen ontstaan, de rassen zijn die worden gezien als "makkelijke" honden. De (labrador/golden) retrievers met name. Hier in de "bosrijke wijk" zijn die honden vooral genomen, denk ik, omdat ze "makkelijk" zijn en je hoeft ze dus niet echt op te voeden.....het zijn juist die honden die geen grenzen kennen, dominant benaderen en eindeloos om je heen blijven hangen totdat eentje het zat is. Maargoed, dat is weer een andere discussie "

Bink_the_Berner

ja eens, op die manier is het helemaal niet lekker ontspannen wandelen en genieten van elkaar en de wandeling. Erg zonde want het kan gewoon ook anders.